[ToE] The Redfield's Chronicles : Nicolas The Story

[N-03Dragunov]

เราทุกคนเกิดมาเหมือนกัน มีชะตากรรมเดียวกัน แต่มีจุดมุ่งหมายที่ต่างกัน....


ศัตรูในอดีตกลับกลายมาเป็นพันธมิตรในปัจจุบันกาล...แต่ทุกอย่างไม่ใช่ว่าจะราบรื่นเสมอไป...

ในโลกนี้จะหาคนที่ไว้เนื้อเชื่อใจได้จริงๆคงเป็นไปได้ยาก..แต่เราจะได้พบกับคนที่สามารถ....สะกดเราได้ทั้งกายและใจได้


ผมเกิดมาในยุคสมัยที่ยุ่งเหยิง วุ่นวาย ในสงครามครูเซดเก่าแก่ในอังกฤษ ดูเหมือนว่าผมจะเป็นคนที่สองของแม่ แต่ผมไม่เคยแม้แต่จะรู้ถึงพี่ผู้อยู่ีร่วมสายเลือดกับเรา...

ผมเกิดในแคว้นคัมปาเนีย เมืองเนเปิลส์ อิตาลี พออายุได้ 11 เดือนก็ย้ายมาอยู่ที่เวลส์จนอายุประมาณ 6 ขวบ ผมก็มาเรียนที่ลียง ฝรั่งเศสจนอายุได้ 14 ปี

การย้ายที่อยู่ครั้งนี้ทำให้ชีวิตผมเปลี่ยนไป...


ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มปั่นป่วนวุ่นวายไปด้วยสงคราม ผม ซึ่งอยู่กับแม่ 2 คนในหมู่บ้านเล็กๆของลียง ถูกผู้ก่อการร้ายบางกลุ่มเข้ามาทำลายหมู่บ้าน แม่กำชับให้ผมรออยู่ที่ห้องใต้ดินในขณะที่แม่
ออกไป ผมเป็นห่วงแม่มาก อดไม่ไหวที่จะชำเลืองออกไปดู


นิทานปรำปราซึ่งผมฟังแม่หรือครูเ่ล่าให้ฟังที่ผมคิดว่าเป็นเรื่องสอนใจเด็กอย่างพ่อมดเมอร์ลิน อัศวินโต๊ะกลม เป็นเรื่องหลอกเด็ก

มันถึงเวลาที่ผมต้องเปลี่ยนความคิดซะใหม่

แม่ของผมสามารถไล่กลุ่มชนกลุ่มนั้นไปได้หมด ท่ามกลางความงงงวยของชาวเมืองและตัวผมเอง

แม่เริ่มเปิดเผยความจริงที่ตนเองเคยเป็นนักรบมาก่อน ผมมีคำถามในหัวเยอะแยะไปหมด แต่ไม่ทันถาม ผมก็หายไป...


...


ผมมาตื่นอีกทีท่ามกลางกลุ่มชนที่ดูไม่ึึคุ้นตา

เสียงแรกที่ได้ยินเป็นเสียงเด็กผู้หญิงที่อายุไม่ห่างมากเท่าไหร่ ผมบลอนด์เป็นประกาย ดวงตาสดใสที่ทำให้รู้สึกถึงน้ำ การชำระล้าง การบรรเทา

ผมตื่นที่โรงพยาบาลในที่แห่งหนึ่ง เตียงที่นอนอยู่สามารถมองเห็นหน้าต่าง ทะลุผ่านวิวที่ปรากฏให้เห็นชายทะเลที่สวยงามเกินจะบรรยาย

ตอนนี้ผมอายุ 15 ปี ผมพยายามถามทุกสิ่งที่ผมอยากรู้ เรื่องแม่ เรื่องตัวผมเอง เรื่องที่ที่ผมกำลังอยู่ตอนนี้

คำถามเป็นร้อยๆไม่ได้ผลยกเว้นคำตอบที่ว่าผมอยู่ที่ไหน ผมค้นพบว่าผมอยู่นอกเกาะบริติชใหญ่ออกมาทางมหาสมุทรแปซิฟิกในพิกัดที่ถูกปิดบังด้วยมิติซ้อน

เกาะเล็กๆแห่งหนึ่งที่เป็นศูนย์กลางสู่อมตะภูมิ เวทย์มนต์ ทุกสิ่งทุกอย่างที่เป็นไปไม่ได้ในโลกของผม

ผมอยู่ที่เกาะที่มีมนุษย์ประหลาด ทุกคนรู้จักในนาม Pet Land : Land of Peaceful and Happiness หรือชื่อทางการที่ว่า ศูนย์กลางแห่งสมาพันธ์อมตะชน ลิลิธซิเรีย

ผมไม่รู้อะไร ผมไม่รู้เรื่องอะไรทั้งสิ้นในตลอดเวลาที่ผมอยู่ในหอพักในเมือง หญิงสาวที่ผมพบครั้งแรก เธอชื่อ คาเทริน่า ลา เบลเลซซา เดล มาเร่ หรือนามที่ทุกคนบนเกาะตั้งให้เธอคือ ไซเรน

เมื่อความทรงจำส่วนที่แหว่งๆไปได้กลับคืนมา ทุกคนที่จับตาดูผม ต้องการรู้ที่มาของผม ไซเรนบอกผมว่า ผมร่วงลงมาจากฟ้า โดยที่มีฝูงมังกรปล่อยผมลงมา แต่ที่สนใจก็คือ ผมไม่ตาย

ผมคือ นิโคลัส เจมส์ อันโตนอฟ เร้ดฟิลด์ แปลกใจที่ผู้อาวุโสที่อยุ่ในตำแหน่งอันสูงส่งของลิลิธซิเรีย กลับรู้จักผม

เขารู้จักแม่ผม อลิธซาเบ็ธ เดล ราเชล เร้ดฟิลด์ ที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นของแม่ ผมพยายามตั้งคำถามถึงแม่ของผม แ่ต่ไม่มีใครรู้

วันแรกที่ผมออกสู่โลกภายนอก รู้จักสถานที่ ผู้คน ทุกสิ่งทุกอย่างในเกาะ และได้ถูกบรรจุเข้าสู่ "กองรบวัลคิรี่"

เป็นกองรบที่จะคัดผู้มีพรสวรรค์ ซึ่งส่วนมากจะเป็นเอลฟ์ ยักษ์ และผู้วิเศษทั้งหลาย ซึ่งนั่นเป็นที่แรกที่ผมได้เพื่อนเพิ่มขึ้นมา คนๆนั้นไม่เปิดเผยชื่อจริง แต่เขาให้ผมเรียกว่า "เชน"


เป็นเวลากว่า 2 ปีที่ผมได้ฝึกฝน และผูกมิตรกับเพื่อนในกองทัพ และในหมู่บ้าน ตอนนี้ผมเป็นหนึ่งในนักรบวัลคิรี่ กับเพื่อนอีกหลายคน

เพื่อนผมมีลักษณะพิเศษต่างๆกันไป

เชน ที่มีหัวคิดอัฉริยะ เป็นเจ้าของธุรกิจเล็กๆแห่งหนึ่ง
ฮาร์โมนิก้า ครึ่งคนครึ่งแมว ที่เชนสอนวิชาดาบให้ ทั้งทีดูเป็นสาวผู้อ่อนโยน
เอริค ลักษณะภายนอกคล้ายๆเจ้าชาย แต่สายตาของเขาทำให้ผมรู้สึกถึงความมืดในตัวเขา
เอสก้า ผู้ติดตามของเอริคที่เป็นคนครึ่ง เอ่อ... สุนัข...
แรบบ์ หญิงที่ผมพบโดยบังเอิญตอนที่ไปตกปลา เรารู้จักกันตอนที่แรบบ์พยายามจะกินปลาที่ผมจับได้
ฝาแฝดต่างขั้ว ชิคิ กับ ฮารุ ผมรู้จักกับฮารุตอนที่ผมกำลังจ่ายตลาดอยู่ ฮารุเหยียบเท้าผมโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอมากับชิคิที่เขาตั้งชื่อให้ผมว่านายทึ่ม
เคนจิ นายคนนี้ชอบมาดูผมตกปลา และพยายามโขมยปลาผมไปแต่ไม่สำเร็จ ผมคุยถูกคอกับเคนจิที่เป็นคน(ครึ่งสุนัข)ที่เฮฮาดี
อริสะ โมโมะ ผมไม่ค่อยรู้จักเธอดีเท่าไหร่ แต่เคนจิเป็นผู้ติดตามของโมโมะ และเป็นอีกคนที่เรียกผมว่า นายทึ่ม


ในเวลาอันยาวนานที่ผมได้มีโอกาสมาอยู่พร้อมหน้ากับเพื่อนในวันคริสมาสต์ แต่กลับเกิดพายุหิมะรุนแรงที่สุดในรอบ 22 ปี

และตอนนั้น เคนจิได้หายไปจากจตุรัสในเมือง ในขณะที่ช่วยกันตามหา ผมได้ถูกพลังประหลาดทำให้ถูกแยกตัวออกจากเพื่อนๆ

ด้วยความหนาวเย็นเกินบรรยายทำให้ผมเกิดรู้สึกไม่ดี อาจจะถึงขั้นตาฝาดไปจนผมเห็นว่ามีอะไรบางอย่างที่ร้อนระอุในตัวผมขณะที่ผิวหนังภายนอกเริ่มชา

สัญชาติญาณเกินบรรยายทำให้ผมหนีรอดได้ แต่ไม่พ้น ผมเห็นผู้หญิงผมยาว และปุยขนสีเงินเหมือนหางยืนอยู่ท่ามกลางพายุพร้อมกับผู้ชายอีกคนหนึ่ง สัญชาติญาณมันบอกว่า ผู้ชายคนนั้น
เขาไม่หวังดีกับผมแน่ในขณะที่ความรู้สึกมันบอกว่า เลือดของเขากับเลือดของผม เหมือนกัน

แล้วผมก็หายไป....

ใบหน้าแรกที่ผมเห็นหลังจากได้สติคือไซเรน และโมโมะที่กำลังร่ายเวทย์มนต์สลายธาตุน้ำแข็งให้เคนจิที่กำลังหนาว

ผมเพิ่งจะรู้ว่าไซเรนมีพลังในการอ่านใจคนได้ แต่เธอกำชับไม่ให้ผมบอกใคร เธอบอกว่าที่ผมเห็นตอนนั้นคือ ธันเดอร์วิช แต่ไม่รุ้ว่าผู้ชายอีกคนคือใคร ไซเรนถามว่าผมมีพี่น้องรึเปล่า

แต่ผมก็ไม่ได้ให้คำตอบอะไร

จนกระทั่งไซเรนได้ค้นพบในหอสมุดว่าด้วยบันทึกเกียรติยศของลิลิธซิเรียในรัสเซีย ปรากฏว่าผมมีพี่ชายที่อายุมากกว่าผมสามปี


นิโคไล อเล็กซีร์ อันโตนอฟ เร้ดฟิลด์



ความเครียดเริ่มถาโถมกลับมา พร้อมกับ การฉลองวันเกิดครบรอบ 18 ปีของตัวเองที่น่าสะพรึงกลัว


ที่ผมค้นพบว่ากำลังจะถูกฆ่าโดยผู้ที่กำลังถือเลือดสายเดียวกันกับผมเอง


พร้อมกับความมืดมิดที่กำลังจะมาเยือน กลุ่มชนที่ถูกขนานนามว่าเป็นศัตรูตัวฉกาจของลิลิธซิเรีย

สงครามกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว...

[oKilLoTao]

โอ้ววววว กระชับทำให้นึกภาพได้ น่าลุ้นด้วย

แต่ว่า...ในช่วงตอนไปคนอ่านสามารถคาดการได้เลยว่า เป้าหมายในบทต่อไปจะเป็นยังไง การบรรยายโดยใช้ตัวละครของเรื่อง ทำให้ผู้อ่านกลายเป็นเจ้าของเรื่องราว ซึ่งถือว่าเป็นกลเม็ดเด็ดอีกวิธีหนึ่ง เรื่องมีความแน่นอนในการดำเนินเรื่องแบบค่อนข้างตายตัวเสียนิด จะมาคอมเม้นทางMอีกที

ฉันจะรอดูผลงาน= =+

ปล.ขอโทษที่เม้นต์แรงไปหน่อย'llll ;;;;;!!

[N-03Dragunov]

ทำเซอร์ไพรซ์ให้คนอ่านคือวิธีแต่งของผมครับ

ก็รอดูต่อไปเอาละกัน ขอไปปั่นก่อน ^ ^